ساختارهای تصمیم گیری در ++C

در ساختارهای تصمیم گیری (Decision making)، برنامه‌نویس موظف است که یک یا چند شرط را برای ارزیابی و تست برنامه مشخص کند، و همچنین یک یا چند دستور را برای اجرا در صورت درست بودن شرط فراهم کند و در صورت نیاز، دستورات دیگری را برای اجرا در حالت نادرست بودن شرط نیز گردآوری کند.

شکل کلی ساختارهای تصمیم گیری متداول در اکثر زبان‌های برنامه‌نویسی در شکل زیر آمده است:

زبان برنامه‌نویسی ++C دستورات تصمیم گیری زیر را فراهم آورده است.

ردیف	دستور و توضیح آن
1	دستور if دستور if شامل یک عبارت بولی و پس از آن یک یا چند دستور است.
2	دستور if…else دستور if را می‌توان همراه با یک دستور else اختیاری استفاده کرد، زمانی که عبارت بولی نادرست باشد،  دستور else اجرا می‌شود.
3	دستور switch دستور switch امکان مقایسه یک متغیر را با لیستی از مقادیر فراهم می‌آورد.
4	دستورات if تودرتو می‌توان یک if یا else if را درون if یا else if‌ های دیگر به کار برد.
5	دستورات  switch تودرتو می‌توان یک دستور switch را درون دستور switch دیگری به کار برد.

عملگر «:?»

در فصل قبل عملگر شرطی «:?» را بررسی کردیم و گفتیم که می‌توان آن را جایگزین دستور if…esle کرد. این عملگر شکل کلی زیر را دارد:

Exp1 ? Exp2 : Exp3;

Exp2، Exp1 و Exp3 عبارت هستند. به محل قرارگیری کالن دقت کنید.

مقدار عبارت «?» به این شکل مشخص می‌شود: Exp1 بررسی می‌شود. اگر درست باشد، آنگاه Exp2 ارزیابی شده و به مقدار کل عبارت «?» بدل خواهد شد. اگر Exp1 نادرست باشد، آنگاه Exp3 اجرا شده و مقدار کل عبارت خواهد شد.

منبع: ترجمه از سایت tutorialspoint.com

در جلسه بعدی آموزش ++C  با ما همراه باشید. همچنین اگر به یادگیری پایتون هم علاقمند هستید آموزش دستورات IF، ELSE، ELIF، If تودرتو و Switch Case در پایتون را هم مطالعه کنید.

اگر این نوشته‌ برایتان مفید بود لطفا کامنت بنویسید.

مطالعه دیگر جلسات این آموزش

<< جلسه قبلی                    جلسه بعدی >>