برنامه نویسی آردوینو – توابع

برنامه نویسی آردوینو – توابع ، توابع به ما اجازه می دهند که برنامه را به شکلی ساختارمند به بخش های مختلفی تقسیم بندی کنیم که هر بخش وظایفی مشخص را اجرا کنند. دلیل عمده استفاده از توابع استفاده از یک قطعه کد به تعداد زیاد در برنامه های دیگر می باشد.

کد نویسی استاندارد توسط توابع مزایای زیادی دارد از جمله :

• توابع به برنامه نویس کمک می کنند تا دقیق و منظم عمل کند. این ویژگی اغلب کمک می کند تا مفهوم صحیحی از برنامه داشته باشیم.
• توابع یک عملکرد را در یک نقطه کدنویسی می کنند لذا تنها کافی است که یک بار عملکرد آنها تایید شود.
• این نکته همچنین باعث کاهش خطاها در فرایند تغییر کدنویسی می شود.
• توابع برنامه را کوتاه تر و سبک تر می کنند زیرا توابع نوشته شده چندین بار در برنامه مورد استفاده قرار می گیرند.
• توابع امکان استفاده از کدها را در برنامه های دیگر به وسیله ماژولار سازی آسان می کنند و به بهبود خوانایی برنامه نیز کمک می کنند.

در یک برنامه آردوینو دو تابع ضروری است : تابع setup() و تابع loop() . بقیه توابع در خارج از محدوده این دو تابع تعریف می شوند.

متداول ترین دستور برای نوشتن یک تابع مطابق شکل زیر است :

اعلان توابع

یک تابع در خارج از توابع دیگر در بالا یا پایین تابع loop تعریف می شود. ما میتوانیم توابع را به دو روش اعلان کنیم :

روش اول

اولین روش نوشتن تنها بخشی از تابع است که به آن نمونه اولیه تابع گفته می شود و در قسمت بالای تابع loop نوشته میشود که شامل :

• مقدار بازگشتی تابع
• نام تابع
• نوع ورودی ها (آرگومان ها) تابع، نوشتن نام آرگومان ها اهمیتی ندارد

پس از نوشتن نمونه اولیه تابع باید از  ; استفاده شود.

مثال :

مثال زیر اعلان توابع با استفاده از این روش را نشان می دهد.

int sum_func (int x, int y) // function declaration {
 int z = 0;
 z = x+y ;
 return z; // return the value
}

void setup () {
 Statements // group of statements
}

Void loop () {
 int result = 0 ;
 result = Sum_func (5,6) ; // function call
}

بخش دوم

تعریف یا پیاده سازی تابع نامیده می شود باید در پایین تابع loop تعریف شود و شامل :

• مقدار بازگشتی تابع
• نام تابع
• نوع ورودی ها (آرگومان ها) تابع، نوشتن نام آرگومان ها لازم است
• بدنه تابع (کدهایی که پس از فراخوانی تابع اجرا خواهند شد)

مثال 

مثال زیر اعلان بخش دوم تابع را نشان می دهد.

int sum_func (int , int ) ; // function prototype

void setup () {
 Statements // group of statements
}

Void loop () {
 int result = 0 ;
 result = Sum_func (5,6) ; // function call
}

int sum_func (int x, int y) // function declaration {
 int z = 0;
 z = x+y ;
 return z; // return the value
}

روش دوم : در این روش نوشتن تنها هر دو بخش تابع در بالای تابع loop تعریف می شود. خیلی مممنون از اینکه تا این قسمت از آموزش آردوینو را در میکرودیزاینرالکترونیک مطالعه میکنید. همه‌ی قسمت های این آموزش را اینجا مطالعه کنید.

اگر این نوشته‌ برایتان مفید بود لطفا کامنت بنویسید.

مطالعه دیگر جلسات این آموزش

<< جلسه قبلی                    جلسه بعدی >>