معرفی دستور زبان پایتون

در این مطلب، ساختار زبان برنامه‌نویسی زبان پایتون را توضیح خواهیم داد. دستور زبان برنامه‌نویسی، مجموعه قواعدی است که تعیین می کند کد شما چگونه باید نوشته شود.

با آموختن دستور زبان پایتون، می توان کدها را سریعتر و آسان‌تر نوشت و همچنین از خطاهای دستوری جلوگیری کرد.

یکی از مهم ترین مسائل زبان پایتون ، نوشتن کد پایتون با تورفتگی (indentation) مناسب می باشد.

تورفتگی در پایتون

تورفتگی یکی از مهم ترین بخش‌های زبان برنامه‌نویسی پایتون می باشد که برای تعریف یک بلوک کد بکار می رود.

برخلاف بیشتر زبان‌های برنامه‌نویسی که تورفتگی تنها با هدف خوانایی کد استفاده می شود، پایتون از کارکترهای فضای خالی (space و tab) برای تعریف بلوک کد استفاده می کند.

بیشتر زبان‌های برنامه‌نویسی مانند C و ++‌C از آکلادها ({ }) برای مشخص کردن بلوک‌های کد استفاده می کنند و وابسته به فضاهای خالی نیستند.

استفاده از تورفتگی برای تعریف بلوک کد مزایایی به همراه دارد. یکی از مزایای این روش این است که شما را وادار به نوشتن کدهای واضح می کند. از دست رفتن تورفتگی باعث شکست اسکریپت می شود. برای تعریف  یک بلوک کد در پایتون، باید حداقل از یک space استفاده کرد.

مثال تورفتگی

در زیر مثالی از یک بلوک کد مجاز در پایتون آورده شده است

if 8 > 2:
    print("Eight is greater than two!")

فراموش کردن تورفتگی

اگر فراموش کنید که برای کد تورفتگی قرار دهید، با خطای invalid syntax از جانب مفسر پایتون مواجه خواهید شد.

if 8 > 2:
    print("Eight is greater than two!")

فضای خالی مختلف در بلوک کدهای مختلف

مقدار فضای خالی که در کد پایتون استفاده می کنید به عهده خود شماست. البته تا زمانی که در هر خط کد مقدار فضای خالی یکسانی را بکار ببندید.

در زیر مثالی از دو بلوک کد مجاز با سطح متفاوتی از فضای خالی را نشان می دهد.

if 8 > 2:
 print("Eight is greater than two!")
 print("This is fine as we are indented the same!")
if 8 > 2:
        print("Eight is greater than two!")
        print("This is fine as we are indented the same!")

هرچند می توان از مقادیر مختلف فضای خالی برای بلوک‌های کد مختلف استفاده کرد، پیشنهاد می‌کنیم که از یک مقدار مشخص فضای خالی برای هر تورفتگی استفاده کنید.

حفظ مقدار مشخصی از فضای خالی برای هر بلوک کد، به خوانایی بهتر کد شما کمک می کند.

پیشنهاد ما استفاده از 4 space برای هر تورفتگی است.

استفاده از فضای خالی مختلف در یک بلوک کد

اگر همانند مثال زیر، از چند سطح فضای خالی در یک بلوک کد استفاده کنید، با خطای دستوری مواجه خواهید شد، این خطا به این دلیل است که پایتون نمی تواند تشخیص دهد که خط سوم متعلق به همان بلوک کد است یا نه

if 8 > 2:
    print("Eight is greater than two!")
         print("This will throw a error as the indent differs!")

مطمئن شوید که همواره از یک مقدار مشخص فضای خالی برای تورفتگی در یک بلوک کد استفاده می کنید.

تورفتگی برای بلوک های تودرتو

در زیر مثالی از دو بلوک تودرتو در پایتون ارائه شده است

یک بلوک تودرتو، بلوکی است که درون یک بلوک کد دیگر قرار گرفته است.

برای کار با بلوک های تودرتو، باید سطحی دیگری از تورفتگی را برای بلوکهای اضافه شده قرار دهید.

if 8 > 2:
    print("Eight is greater than two!")
    if 8 < 10:
        print("Eight is less than ten!")
        if 8 < 9:
            print("Eight is less than 9!")

کامنت‌ها در پایتون

کامنت‌گذاری کد عادت برنامه‌نویسی خوبی است که به دیگران و حتی خود شما کمک می کند تا بفهمید که کد به چه قصدی نوشته شده است.

بدون توجه به اینکه کد شما تا چه حد خوب نوشته شده، گاهی اوقات تشخیص اینکه بخشی از کد با چه هدفی نوشته شده است، بسیار دشوار می گردد. کامنت گذاری به کاهش این مشکل کمک خواهد کرد.

کامنت‌های تک خطی

برای اضافه کردن یک کامنت تک خطی به کدتان، باید از علامت “#” در ابتدای خط استفاده کنید

#This is an example comment
print("Hello World!")

کامنت های چندخطی

از آنجایی که مفسر پایتون خطوط جدید با رشته های سه کوتیشن (”’ String ”’)  را نادیده می‌گیرد، می‌توانیم از این ویژگی برای نوشتن کامنت‌های چندخطی بهره بگیریم.

'''
This is a sample
of multiple line comments
using triple quotes
in Python
'''

بدین ترتیب، می توان خود را از زحمت نوشتن علامت (#) در ابتدای هر خط  معاف کرد.

متغیرها در پایتون

در این بخش، خلاصه کوتاهی از متغیرها را ارائه خواهیم کرد.

اگر قصد دارید اطلاعات بیشتری راجع به متغیرها کسب کنید، به بخش راهنمای متغیرها در پایتون مراجعه کنید.

در پایتون، نیازی به اختصاص نوع داده مشخص، مانند Integer (Number) و یا رشته ها به متغیرها نیست.

تعریف یک متغیر در پایتون به طرز شگفت آوری سرراست است.

تمام آن چیزی که باید انجام دهید نوشتن نام متغیر، و در ادامه آن علامت مساوی =، و سپس مقدار مورد نظر می باشد.

exampleVariable = "Hello World"

مثال بالا تعریف متغیری به نام exampleVariable را که حاوی یک رشته است را نشان می دهد.

دستورات چندخطی

در حالی که  دستورات در پایتون عموماً با خط جدید به اتمام می رسند، اما می‌توان یک دستور را به چند خط نیز تکه‌تکه کرد.

برای انجام این کار، باید از کارکتر ادامه (\) استفاده کرد تا به این ترتیب نشان داد که این خط باید تکه‌تکه شده و ادامه داشته باشد.

برای مثال، اگر بخواهید یک عمل جمع ساده را برای خوانایی بیشتر چند بخش کنید، باید به صورت زیر عمل کنید

total = value_one + \
        value_two + \
        value_three

اگر در حال کار روی آرایه ها یا دیکشنری‌ها هستید، نباید نگران استفاده از کارکتر ادامه باشید.

پایتون به صورت خودکار محدوده آرایه‌ها ([])  و دیکشنری‌ها ({}) را در امتداد چند خط مدیریت می کند.

fruit = ['Banana', 'Apricot', 'Orange',
         'Strawberry', 'Watermelon', 'Kiwifruit',
         'Mandarin', 'Grapes', 'Pineapple']

امیدواریم اکنون به درک مناسبی از دستور زبان پایتون دست یافته باشید و برداشت مناسبی از نحوه نوشتن کدهای پایتون کسب کرده باشید

در راهنمای بعدی پایتون، همراه شما در نحوه کار با متغیرهای پایتون خواهیم بود.

منبع : ترجمه از سایت pimylifeup.com

اگر با هرگونه مشکلی در درک ساختار پایتون مواجه شدید و یا بازخورد خاصی داشتید، برای ما کامنت بگذارید.

اگر این نوشته‌ برایتان مفید بود لطفا کامنت بنویسید.

مطالعه دیگر جلسات این آموزش

<< جلسه قبلی                    جلسه بعدی >>