++C یک زبان برنامه نویسی سطح میانی است که توسط Bjarne Stroustrup در سال 1979 در آزمایشگاه بل توسعه یافت. ++C روی پلتفرم های متنوعی همچون ویندوز، Mac OS و نسخه های مختلف یونیکس(لینوکس، FreeBSD و غیره)  قابل اجرا است. این آموزش دیدگاهی ساده و عملگرایانه برای توضیح مفاهیم ++C …

اگر همچنان مشتاق نصب محیط برنامه نویسی ++C هستید، باید دو نرم افزار زیر را روی کامپیوترتان داشته باشید. ویرایشگر متن این نرم افزار برای تایپ کردن برنامه استفاده می شود. notepad ویندوز، OS Edit Command ، Brief، Epilson، EMACS، و vim یا vi نمونه هایی از ویرایشگرهای متن هستند. …

وقتی صحبت از برنامه به زبان ++C می کنیم، می توانیم آن را مجموعه ای از اشیا که از طریق احضار متدها(method) با هم ارتباط برقرار می کنند درنظر بگیریم. حال بگذارید نگاهی خلاصه به معنای کلاس، شی، متد، متغیرهای نمونه(instant variable) بیندازیم. شی – اشیا دارای وضعیت(state) و رفتار(behavior) …

کامنت ها در هر برنامه عبارات توصیفی هستند که لابلای کدهای ++C قرار می گیرند. این کامنتها به خوانندگان سورس کد کمک می کنند.همه زبان های برنامه نویسی از کامنت ها پشتیبانی می کنند. ++C از کامنت تک خطی و چندخطی پشتیبانی می کند. کامپایلر ++C همه کارکترهای موجود در …

هنگام نوشتن برنامه به هر زبانی، باید از متغیرهای مختلفی برای ذخیره اطلاعات استفاده کنیم. متغیرها چیزی جز فضای رزرو شده در حافظه برای ذخیره مقادیر نیستند.بنابراین هنگامی که یک متغیر ایجاد می کنید فضایی از حافظه را رزرو خواهید کرد. ممکن است بخواهید اطلاعاتی از نوع داده های مختلف …

یک متغیر، یک محل ذخیره سازی با نام مشخص است که برنامه از آن استفاده می کند. هر متغیر در ++C دارای یک نوع مشخص است که تعیین کننده اندازه و آرایش آن در حافظه، محدوده مقادیری که می توان در حافظه ذخیره کرد و مجموعه عملیاتی که می توان …

در این جلسه به بررسی دامنه متغیرها در ++C می‌پردازیم. اگر مطالعه نکردید توصیه می‌کنیم اول مقاله انواع متغیر در ++C را مطالعه کنید. دامنه(scope) ناحیه ای از برنامه است و اگر بخواهیم کلی تر صحبت کنیم، سه مکان وجود دارد که متغیرها را می توان در آنجا اعلان کرد: …

ثوابت مقادیر ثابتی هستند که برنامه امکان ایجاد تغییر در آنها را ندارد و به آنها لیترال نیز می‌گویند. ثابت‌ها می‌توانند از هر نوع داده پایه‌ای باشند و به مقادیر اعداد صحیح، اعداد ممیز شناور، کارکترها، رشته‌ها و مقادیر بولی تقسیم می‌شوند. ثابت‌ها همانند متغیرهای معمولی هستند تنها با این …

++C اجازه می‌دهد که پیش از نوع داده‌های char، int و double از ویرایشگرها (modifier) استفاده کنیم. یک ویرایشگر برای تغییر معنای نوع داده پایه‌ای به کار می‌رود تا برای شرایط مختلف مورد نیاز متناسب تر شود. ویرایشگرهای نوع داده در زیر لیست شده اند: signed unsigned long short ویرایشگرهای …

در این جلسه از آموزش زبان ++C به بررسی کلاس های ذخیره سازی در ++C می‌پردازیم. کلاس‌های ذخیره‌سازی (Storage Class) دامنه و طول عمر متغیرها ویا توابع درون یک برنامه ++C را تعریف می‌کنند. این مشخصه پیش از نوع داده مورد نظر قرار می‌گیرد. کلاس‌های ذخیره‌سازی که در برنامه ++C …

در این جلسه از آموزش ++C به بررسی عملگرها در ++C خواهیم پرداخت. یک عملگر نمادی است که به کامپایلر اعلام می‌کند تا یک عمل منطقی یا ریاضی مشخص را انجام دهد. ++C منبعی غنی از عملگرهای درونی داشته و انواع عملگر زیر را فراهم آورده است: عملگرهای حسابی عملگرهای …

گاهی وضعیتی بوجود می‌آید که مجبور هستیم یک بلوک کد را چندین بار اجرا کنیم. در حالت کلی، دستورات به ترتیب اجرا می‌شوند: دستور اول در یک تابع پیش از بقیه دستورات اجرا می‌شود، سپس دستور دوم و الی آخر. زبان‌های برنامه‌نویسی ساختارهای کنترلی برای ما فراهم آورده‌اند تا  مسیرهای …

در ساختارهای تصمیم گیری (Decision making)، برنامه‌نویس موظف است که یک یا چند شرط را برای ارزیابی و تست برنامه مشخص کند، و همچنین یک یا چند دستور را برای اجرا در صورت درست بودن شرط فراهم کند و در صورت نیاز، دستورات دیگری را برای اجرا در حالت نادرست …

یک تابع به مجموعه‌ای از دستورات گفته می‌شود که در کنار هم یک وظیفه خاص را انجام می‌دهند. هر برنامه ++C دارای حداقل یک تابع، یعنی تابع ()main می‌باشد. همه برنامه‌ها می‌توانند توابعی اضافه بر تابع main تعریف کنند. می‌توانید کد خود را به چندین تابع تقسیم کنید. اینکه چگونه کد …

در حالت عادی، هنگام کار با اعداد، از نوع داده‌های پایه مانند int، short، long، float، double و … استفاده می‌کنیم. هنگام صبحت از نوع داده‌های ++C، نوع داده‌های عددی، مقادیر احتمالی و محدوده آنها را توضیح داده‌ایم. تعریف اعداد در ++C در آموزش‌های پیشین اعداد مختلف را تعریف کرده …